Nos debuxos de Castelao, os nenos foron sempre tratados cun exquisito coidado formal.
Non tanto polo que representan como polas súas características plásticas, que os converten en materia ideal para o lapis do artista. Os nenos ocupan un lugar sobranceiro na súa obra, son os protagonistas dos seus mellores contos e as figuras centrais dalgúns dos seus debuxos máis afortunados. Pola boca destes rapaces sae non pouca da filosofía coa que están amasadas as Cousas da vida.
Alfonso Daniel Rodríguez Castelao (Rianxo 1886-Bos Aires 1950) é unha das personalidades máis ricas e fecundas do movemento galeguista. Licenciado en Medicina, abandonou moi cedo a práctica desa profesión para dedicarse ás que eran as súas verdadeiras vocacións: a arte e a reivindicación integral de Galicia. A súa actividade desenvolveuse na creación literaria, no xornalismo gráfico, na pintura, no teatro e na política. Membro destacado da Xeración Nós e home comprometido, no marco do Partido Galeguista, coa defensa da autonomía para Galicia e coa causa republicana, a súa figura alcanzou co paso do tempo unha dimensión mítica. Entre as súas obras máis importantes están Cousas, Cousas da vida, Os vellos non deben de namorarse, Os dous de sempre, Sempre en Galiza e Retrincos.
En 2011 a Xunta de Galicia declarou a súa obra Ben de Interese Cultural.