O clic dunha cámara fotográfica en 1949 pon en marcha a engrenaxe cega de sucesos que van operando ao longo dos anos e que culminan, talvez, en 2004 alén do Atlántico, nun balbordo que cómpre acalar e nun estrépito involuntario.
Nesta historia, inverosímil e real a partes desiguais, revélasenos, como a imaxe que se forma aos poucos na cubeta dunha cámara escura alumada por unha tenue lámpada da cor do sangue, que somos efémeros actores do presente e peóns do pasado, movidos polos fíos que manexa quen sabe se o demo ou a xenética, e abocados a precipitarse no nada que é o futuro.
A illa de Aruba, Rotterdam e Galicia son os escenarios sobre os que van pairando toeiros de misterios en que se contén o verde dun mar avolto herdado e que cando rebentan só dispersan tebras e máis tebras.
naceu contra a súa vontade nunha cidade do sur de Galicia en 1961 e fíxose autónoma para ter aldea de seu. Sóñase bióloga desde a máis tenra infancia, pero acabou estudando Filoloxía na UAB e na USC.
Unha casualidade, como outra calquera, levouna en 1985 a traballar de tradutora no eido da dobraxe e o subtitulado de audiovisuais. Desde 2018 dedícase en exclusiva á tradución literaria, en que se estreou en 2009 coa tradución, da man da Editorial Galaxia, de O museo da inocencia, de Orhan Pamuk, en colaboración con Bartuk Aykan, recoñecida co premio da AELG á Mellor Tradución dese ano, e ao que seguiron outros moitos, entre os que destaca o Premio Nacional de Tradución 2014 por Ulises, de James Joyce (Galaxia, 2013), en colaboración con con Eva Almazán, Xavier Queipo e Antón Vialle.
Esta é a súa primeira tentativa de incursión na novela, e toda a culpa tívoa un café con leite acompañado dunha fotografía en branco e negro antes dunha excursión polas fragas de Catasós.