As almas mortas
Menu
Menu
É Nikolai Gógol o fundador da gran tradición da literatura rusa e inspirador de moitos autores que o sucederon. En palabras de Dostoiesvki: “Todos saímos de embaixo do capote de Gógol”.
A ambición do autor era retratar a Rusia toda nesta obra, nun argumento que lle foi proposto polo seu bo amigo e escritor Pushkin. A historia dun pequeno terratenente que se dedica a mercar labregos mortos para rexistralos como vivos e conseguir as terras que o Estado concedía por certo número de servos, e así enriquecerse ilicitamente. Isto dálle pé a Gógol para ofrecer unha visión realista da condición humana dun xeito descarnado, próximo á caricatura. Un clásico aínda vixente que mostra, sen ambaxes, as miserias dunha sociedade.
Vladimir Nabokov dicía del que foi “o máis estraño poeta en prosa que xamais produciu Rusia”. Agora, o lector ou lectora terá oportunidade de comprobar tal afirmación achegándose, na nosa lingua, á súa obra máis senlleira.
(Sorochintsi, actual Ucraína, 1809 – Moscova, 1852). Escritor ucraíno en lingua rusa, autor de teatro, relatos e novelas. Modesto burócrata tsarista e profesor de universidade, a publicación da súa comedia satírica O inspector (1836), unha feroz crítica da corrupta burocracia imperial, obrigouno a deixar o seu país e vagar por varias capitais europeas, onde escribiu as súas obras máis famosas. Está considerado o pai da moderna novela rusa, e da súa produción literaria destacan O diario dun tolo (1834), Tarás Bulba (1835), O capote (1842) e O nariz (1836), que serviu de base para a ópera homónima de Dmitri Shostakóvich.
