Todo escritor está irremediablemente encadeado aos seus gustos literarios. Máis ca en influencias ou en reaccións penso no feito de que un sempre escribe os libros que anceia ler, ata o punto de que as lecturas alleas marcan tamén as coordenadas da obra propia. Relacionando ambos os dous datos é posible coñecer o universo que lexitimamente un escritor pode aspirar a conquistar co que publica. Sempre máis acá, pero nunca máis alá. Quen gusta dunha literatura na que a forma non importa menos có argumento sabe que o número dos seus lectores é sempre limitado.
Unha recensión, unha entrevista ou un artigo poden empurrar a mercar o libro do que tratan. A literatura da que falo non ten entre nós moitas máis canles de difusión. E Si. Tamén eu soño que os meus libros acadan un amplo universo lector. Pero entre o que desexo que teño e o compromiso que asumín semella existir unha incompatibilidade radical. E un non pode traizoar as súas conviccións sen perder a propia estima.
