Os seráns en Vilancosta. Unha homenaxe a Avelina Valladares
Ilustracións de Rosa de Cabanas
Nos seráns, en Vilancosta, soa a música e a poesía.
De acabalo pola beira do Ulla, melena longa, ollos azuis, expresión humilde, pero decidida, pasea a imaxe de Avelina Valladares: intelixente, culta, dedicada á familia, empática cos humildes e dona dun carácter independente e resolutivo; dona de seu.
(Domaio, Moaña, 1974). Despois de traballar como actor en numerosos espectáculos de compañías galegas (Teatro de Ningures, Teatro do Morcego, A Factoría Teatro, Nove Dous, Llu Llu Teatro, etc.), a partir de 2009 intensifica a súa actividade na escrita e na dirección de escena, nomeadamente á fronte da compañía Ibuprofeno Teatro, coa que montou, entre outras: Reconversión, Smoke On The Water, O mel non caduca, Casa O’Rei, Raclette, O furancho e A filla de Woody Allen.
Gañou os premios Rafael Dieste por 0’7% Molotov, o Álvaro Cunqueiro por Raclette, o Varela Buxán por Smoke On The Water, o María Casares en tres ocasións (Pequenos actos pseudorrevolucionarios, Raclette e Invisibles) e foi finalista nos Premios Max 2017 nas categorías de Autoría e Dirección, por Raclette.
En 2010 escribiu O charco de Ulises, cunha bolsa do programa Iberescena, texto estreado polo Centro Dramático Galego en 2021.
Foto do autor de ©Marcello Santos
