Luís Pimentel (Luís Vázquez Fernández, Lugo 1895-1958). Médico de profesión, en 1914 comeza os seus estudos universitarios en Compostela e en 1922 viaxa a Madrid para cursar a especialización, alí frecuentaría a Residencia de Estudiantes e será cando comece o seu interese polos poetas españois da Xeración de 1927. Ao volver a Lugo, inicia as súas colaboracións na revista Ronsel e noutras publicacións e xornais, entrando en contacto con Celestino Fernández de la Vega e Ánxel Fole, entre outros. Aínda que empezou a escribir xa dende moi novo, o seu primeiro libro en galego non saíu ata despois da Guerra Civil baixo o título Triscos (1950). Tanto nel como en Sombra do aire na herba, publicado postumamente (1959), amosa a súa condición de poeta cunha sensibilidade particular que aproveita elementos impresionistas e intimistas para unhas composicións de grande mestría formal e expresiva. En 1960 publícase, cun prólogo de Dámaso Alonso, o poemario en castelán Barco sin luces. Un dos seus poemas máis coñecidos é o titulado “A Rosalía” que comeza coas famosas palabras “Non convén chorar máis…”.