Taracea marroquí 1935
Menu
Menu
A novela que consagra a Blanco Amor tamén como un novelista no panorama literario español en castelán.
Con esta novela publicada en Bos Aires en 1948, Blanco Amor fíxose un sitio no panorama literario español en castelán. Trátase dunha novela de aprendizaxe. Supón a primeira inmersión do autor no provincianismo da sociedade ourensá contemporánea.
(Ourense 1897-Vigo 1979). A produción literaria de Blanco Amor comezou coa publicación de Romances Galegos (1928). A principios dos anos trinta entra en contacto con Castelao e con outros membros do Partido Galeguista e do Grupo Nós. Escribe Poema en catro tempos (1931) e desde Bos Aires colabora coa revista Nós.
Foi ademais o fundador e director do Teatro Popular Galego (1957). Antes de abandonar definitivamente América, Blanco Amor publicou A Esmorga (1959), libro que será nun dos grandes fitos da renovación da narrativa galega, e xa en Galicia leva ao prelo Os biosbardos (1962). Tras publicar unha nova edición de A Esmorga (1970) e a longa novela Xente ao lonxe (1972), centrou a súa produción no teatro (Farsas para títeres e Teatro pra a xente).
