Guía da Galiza máxica, mítica e lendaria

Guía da Galiza máxica, mítica e lendaria

Vítor Vaqueiro

Un compendio ben estructurado e completo que informa e engaiola o lector co relato dos enigmas e segredos da Galicia eterna

Longos anos de estudio e de preparación precederon esta singular guía, anos de viaxes por Galicia, lendo e escoitando, recollendo o sabido e descubrindo o esquecido. Nunha primeira parte, familiarízanos o autor coa “Ollada marabillosa” presentando sitios, personaxes e feitos que constitúen o universo máxico deste país fisterrán e das súas xentes: castros e tesouros, meigas e encantamentos, a santa compaña e os lobos. Na segunda parte -“O lugar da lenda”- amósanse as tradicións vencelladas a lugares concretos: desde Abegondo ata Xinzo de Limia, pasando por San Andrés de Teixido, Santiago, Mondoñedo e toda a xeografía máxica de Galicia. Con máis de 200 fotografías e gravados e 50 mapas de localización, esta Guía da Galiza máxica é un gozo non soamente polo seu contido, senón tamén por unha presentación gráfico-visual que ameniza a lectura.

Recensións

Detalles

Páxinas : 550
Deseño : Cartoné
Dimensións : 130 x 230
Data Publicación : 2003-06-01
Colección : Guías
Editorial : Galaxia
ISBN : 978-84-8288-205-5
Edición : 3
Nº na colección :
Observacións : ESGOTADO

Novidades

IdentidadeNee Barros Fernández

As malas mulleresMarilar Aleixandre

Diario dun mestre na pandemiaSanti Domínguez

A pintora libertariaPepe Carballude

Escenas, imaxes e sons do camiñoJesús Curros Neira

Vaqueiro, Vítor
Vítor Vaqueiro (Vigo, 1948) estudou Ciencias Químicas na Universidade de Santiago e despois duns anos de exercicio docente no ensino medio decidiu dedicarse á fotografía, en torno á cal impulsou numerosas actividades. A súa andaina literaria está marcada pola poesía, xénero que cultivou case en exclusiva durante os 80 e ao que legou títulos como Lideiras entre a paisaxe (1979), Informe da gavilla (1980), Camiño de Antioquía (1982, Premio Esquío), A fraga prateada (1983, Premio da Crítica Española) e A cámara de néboa (1989).

O seu primeiro libro de narracións foi O soño dirixido (1992), ao que seguiu Os xenerais de África (1999). Tamén desenvolveu un importante traballo no eido da divulgación, froito do cal son os libros Guía das festas populares de Galicia (1997, en colaboración con X. M. González Reboredo) e Guía da Galiza máxica (1998).

En 2008 publica en Galaxia a novela Os espellos do tempo.