Celaxe
Celaxe é neboeiro mais tamén esperanza, anuncio, fulgor.
En Celaxe esfiáñanse ceos, corpos, mapas.
Celaxe propón un rexistro de voces líquidas,
de linguas-paxaro, de silencio pedernal.
Celaxe é, sobre todo, un corazón en xerundio.
(Fonteboa, Lugo, 1951) impulsou os estudos de galego no Bierzo, comarca onde tamén cartografou a lingua. É autora de Literatura de tradición oral en El Bierzo (1992) e coautora de Didáctica do folclore literario (1995). Participou nas antoloxías poéticas Donde todo es confín (2018) e Voces Nuevas (2024).
