A fraga prateada
Menu
Menu
Esta guía amosa un catálogo moi completo dos festexos máis famosos e con máis tradición en Galicia.
Con máis de 200 fotografías a toda cor e mapas de localización, esta guía dá información cumprida das diversas festas que se celebran na nosa xeografía: festas do ciclo anual, romarías, festas patronais e de advocacións, festas laicas… Inclúe cadros informativos, índice analítico e bibliografía seleccionada.
Vítor Vaqueiro (Vigo, 1948) estudou Ciencias Químicas na Universidade de Santiago e despois duns anos de exercicio docente no ensino medio decidiu dedicarse á fotografía, en torno á cal impulsou numerosas actividades. A súa andaina literaria está marcada pola poesía, xénero que cultivou case en exclusiva durante os 80 e ao que legou títulos como Lideiras entre a paisaxe (1979), Informe da gavilla (1980), Camiño de Antioquía (1982, Premio Esquío), A fraga prateada (1983, Premio da Crítica Española) e A cámara de néboa (1989).
O seu primeiro libro de narracións foi O soño dirixido (1992), ao que seguiu Os xenerais de África (1999). Tamén desenvolveu un importante traballo no eido da divulgación, froito do cal son os libros Guía das festas populares de Galicia (1997, en colaboración con X. M. González Reboredo) e Guía da Galiza máxica (1998).
En 2008 publica en Galaxia a novela Os espellos do tempo.
Naceu en Lugo en 1946. Desenvolve a súa actividade investigadora nos eidos da etnografía e antropoloxía cultural. Discípulo de Fermín Bouza-Brey, está vencellado ao Museo do Pobo Galego e á sección de Antropoloxía Cultural do Consello da Cultura Galega. Foi o coordenador da obra Galicia Antropoloxía (1997) e autor da Guía das festas populares de Galicia. Polo recoñecemento que obtivo dos lectores, tamén cómpre salientar entre as súas numerosas publicacións a edición das Lendas galegas de tradición oral (1995), da que en 2006 Galaxia presentou a oitava edición. En 2004 presentou un libro co título Vida e obra de Xaquín Lorenzo, coincidindo coa dedicatoria do Día das Letras Galegas ao etnógrafo ourensán.
