Lembrando a Rei Ballesteros
Coñecín a Rei Ballesteros nas xornadas literarias de Mariñán. Nos seus beizos os vocábulos e o fume disipaban as horas. Pronunciaba os nomes dos escritores, pintores, filósofos, músicos… (algúns, coñecidos; outros, recónditos) con sabedoría exaltada. Parecía que, como o esqueleto que Castelao pintara n’ O ollo de vidro, levase unha biblioteca na cachola. Na súa […]
