A forza escura
Menu
Menu
Tradución de Antón Vialle e María Alonso Seisdedos
Arredor de 1900, o neerlandés Otto van Oudijck desempeña o cargo de gobernador da provincia de Labuwangi, unha vila costeira ficticia próxima a Surabaia, na illa de Xava.
Con esta obra Louis Couperus exerceu unha crítica ben temperá, penetrante e explícita, do colonialismo, dos europeos “que se instalan nunha terra que lles é hostil”. Para o autor, que toma partido pola resistencia dunha poboación nativa en aparencia submisa -a “forza escura” ou guna-guna, en xavanés, a maxia que “roe como un veleno e unha inimizade o corpo, a alma e a vida”-, Indonesia é “unha colonia xigantesca mais exhausta, dirixida desde os Países Baixos sempre cunha única idea en mente: a obtención de beneficios”, análise que desempeñou un papel crucial na toma de conciencia acerca dos desmandos do pasado colonial.
(A Haia, 1863 – De Steeg, 1923). Poeta, novelista e xornalista, é un dos grandes autores das letras neerlandesas. Adscrito ao naturalismo, nas súas obras xunta a recreación de grandes acontecementos históricos coas introspeccións dos seus personaxes.
Couperus medrou nas Indias Orientais Neerlandesas, onde o seu avó era gobernador xeral da colonia, escenario que recreou en moitos dos seus libros.
Coa súa primeira obra narrativa, Eline Vere (1889), publicada por entregas nun xornal, acadou o éxito literario no seu país, á que seguiron ducias de novelas e libros de relatos de toda caste.
Dandi, un chisco extravagante e viaxeiro impenitente, nunca tivo domicilio fixo, vivindo no sur de Europa de vila en vila carrexando os baúis da súa biblioteca.
Moitas das súas obras foron adaptadas ao cine, televisión e teatro con grande éxito.
