O baúl de Wensel
Un libro luminoso coma o sol.
Con letras para quecer a alma.
E para que nunca vaia frÌo por dentro.
(Vigo, 1964). De cativa era tímida e illábase nun curruncho do patio da escola para escribir. De moza publicou o seu primeiro relato titulado “Ansia fatal”, na revista do instituto, e logo, mentres estudaba Maxisterio, escribiu o conto “Os morcegos”, que sería premiado nun concurso para a xuventude. Cóntavos isto para que saibades que a infancia e a adolescencia son moi importantes na vida das persoas, e ás veces espertan as nosas vocacións. De nova fixo teatro para vencer a súa timidez, algo que conseguiu só a medias. Tamén lle gustan as matemáticas.
Publicou libros para todo tipo de lectorado, e algúns foron premiados, mais, como sería aburrido poñelos todos, fixo unha escolma: O maquinista Antón (teatro), A encontadora, A ánfora exipcia e O fío vermello (novelas para a infancia); A sombra descalza, Illa Soidade, A cea das enaguas e O grupo (novelas para a mocidade).
En Editorial Galaxia publicou varios dos seus libros, os dous últimos na colección Árbore: Soleando (poesía) e este que tes nas mans, O corazón das casas, unha novela envolta cunha pátina de misterio que An vos convida a ler.
