Satiricón

Cayo Petronio Niger (Italia 0020 d.c.- 0066 d.c.).

Escritor romano. O seu nome completo era probablemente Cayo (ou Tito) Petronio Niger. O historiador romano Tácito referíase a el como «Arbiter Elegantiae» (árbitro da elegancia). O seu sentido da elegancia e o luxo convertírono en organizador de moitos dos espectáculos que tiñan lugar na corte de Nerón.
Petronio foi tamén procónsul de Bitinia, e máis tarde cónsul. A súa influenza sobre Nerón despertou os celos do político Ofonio Tigelino, outro dos favoritos do emperador, que lanzou contra él falsas acusacións. Nerón ordenoulle, entón, permanecer en Cumas, e o escritor decidiu quitarse a vida.

Dise que antes de morrer enviou ao emperador un escrito no que enumeraba todos os vicios do tirano.
É Petronio un autor dunha notable obra de ficción, un romance satírico en prosa e verso titulado O Satiricón (c. 60), do cual se conservan algúns fragmentos. O Satiricón é o primero exemplo de novela picaresca na literatura europea, e pódese consider o modelo para novelas posteriores. O Satiricón ofrece unha descripción única, e a míudo enormemente obscena, da vida no século I d.C. A pesares de que o seu narrador se expresa no mellor latín da época, a obra é especialmente valiosa polos coloquialismos nos parlamentos de moitos personaxes. O episodio máis famoso é o banquete de Trimalción, unha descrición sumamente realista dun banquete ofrecido por un novo rico e ostentoso liberto.

O Satiricón srviu de inspiración para a película homónima no 1969 do cineasta italiano Federico Fellini.